Πάτρα 8/9/2008
Το σενάριο που προβλέπει μείωση του ορίου απαλλαγής από το τεκμήριο διαβίωσης για την πρώτη κατοικία στα 150 τ.μ. από 200 τ.μ. που είναι σήμερα και για την εξοχική κατοικία από 150 που είναι σήμερα στα 80 τ.μ., είναι εφιαλτικό και οδηγεί ουσιαστικά στην κατάργηση της έννοιας της ιδιοκτησίας, διότι έτσι οδηγούνται οι πολίτες με χαμηλό εισόδημα στην «αγχόνη της εφορίας», ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ !!!.
Το Υπουργείο στα πλαίσια της λογικής ενός ανύπαρκτου τεκμηρίου, θεωρεί ότι κάθε ακίνητο υποχρεωτικά αποφέρει εισόδημα και ως εκ τούτου πρέπει να φορολογηθεί. Ομιλούμε όμως, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, για την μία και μοναδική κατοικία μιας φορολογούμενης ελληνικής οικογένειας, που αποτελεί και την μοναδική ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΕΓΗ, για δε την περίφημη εξοχική κατοικία, ομιλούμε για τις πατρικές κατοικίες που οι περισσότεροι Έλληνες διατηρούν στα χωριά τους είτε στην ηπειρωτική είτε στη νησιωτική Ελλάδα. Γι’ αυτά τα ακίνητα καλείται ο κάθε χαμηλόμισθος και χαμηλοσυνταξιούχος να φορολογηθεί τεκμαρτά, παρά το γεγονός ότι τα ακίνητα αυτά αποκτήθηκαν είτε από κληρονομιά, είτε από γονική παροχή, είτε από δάνεια που κρατούν τους δανειολήπτες σε όλη τους τη ζωή όμηρους των Τραπεζών και παρά το γεγονός ότι τα ακίνητα αυτά ΔΕΝ ΑΠΟΦΕΡΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑ. Από την άλλη πλευρά αδυνατεί το Υπουργείο να συλλάβει στην τσιμπίδα τους υψηλόμισθους, που διάγουν πολυτελή βίο και διαθέτουν τζιπ και σκάφη!!!
Όσον αφορά την αναγγελθείσα απόφαση της Κυβερνητικής Επιτροπής να καταργηθεί το αφορολόγητο όριο των εισοδημάτων των ελεύθερων επαγγελματιών και η φορολογική κλίμακα να ξεκινά από ποσοστό 10%, αυτή η απόφαση είναι προφανές ότι θίγει και τους ιδιοκτήτες ακινήτων, οι οποίοι εισπράττουν μισθώματα από τα ακίνητα και οι οποίοι μέχρι σήμερα φορολογούνται με την κλίμακα των επαγγελματιών. Η κατάργηση του αφορολόγητου της κλίμακας αυτής θα οδηγήσει αυτόματα σε δραματική αύξηση της φορολογίας των ενοικίων, σε ουσιαστική δήμευσή τους, με οτιδήποτε μπορεί να σημαίνει αυτό ως προς τη διαμόρφωση τους ύψους τους. Ένας δηλαδή φορολογούμενος που το μοναδικό του ετήσιο εισόδημα ανέρχεται σε 10.000 ευρώ και ήταν μέχρι σήμερα αφορολόγητος ξαφνικά καλείται να πληρώσει 1.000 ευρώ φόρο, όταν ο ίδιος έχει να καλύψει με το ποσό αυτό δαπάνες για την συντήρηση και επισκευή των ακινήτων και του εξοπλισμού τους, ζημιές από τη χρήση των ακινήτων από τους μισθωτές, και πολλές φορές τις δαπάνες για τις δικαστικές διεκδικήσεις των μισθωμάτων και των λογαριασμών που αφορούν το μίσθιο, από δύστροπους μισθωτές.
Πρέπει να αντιληφθεί το Υπουργείο ότι οι εκμισθωτές ακινήτων δεν ασκούν επιτήδευμα και συνεπώς δεν έχουν δυνατότητες φοροδιαφυγής, δεδομένων και των διασταυρώσεων στα μισθώματα, επιπλέον δε ότι φορολογούνται πολλαπλά (εισόδημα και κεφάλαιο) βαρύτατα και τιμωρητικά, υφίσταται δε ακόμη ο συμπληρωματικός φόρος 1,5% και δεκάδες άλλοι φόροι, ενώ επιδιώκεται και η κατάργηση του αφορολογήτου.
Αν πραγματοποιηθούν οι απειλές του Υπουργείου οι ιδιοκτήτες ακινήτων δεν έχουν να κάνουν κάτι άλλο παρά να παραδώσουν τα ακίνητά τους στο κράτος, ενώ οι υποψήφιοι ιδιοκτήτες θα παραμείνουν για πολλά χρόνια ακόμα απλώς «υποψήφιοι».